- 2022-07-06
Ptaki, które zniknęły - recenzja -
Nie jest wskazane, by recenzent zbyt głośno i zbyt żarliwie opowiadał o kontakcie z książką. Powinien przecież nabrać zdrowego i profesjonalnego dystansu, by rozłożyć tekst na elementy, wskazać jego silne i słabsze strony. Umiejscowić dzieło w przestrzeni gatunku, tradycji, dokopać się do korzeni, którymi łączy się ono z innymi tekstami. Czasem jednak nawet recenzent musi napisać, że coś go chwyciło za serce, że stęsknił się za bohaterami, a najchętniej zacząłby na nowo czytać. Taka właśnie sytuacja spotkała mnie, gdy zakończyłem lekturę Ptaków, które zniknęły Simona Jimeneza. To powieść, która pomimo pewnych konwencjonalnych rozwiązań (nie powinienem tak łatwo chwytać się na ich lep), potrafi czytelnika oczarować, wzruszyć, zmusić do namysłu, momentami rozbawić.
Zapraszamy do lektury recenzji Tomasza Fijałkowskiego.
fantasta.pl > Wiadomość
Etap: 
